Mijn naam is Marieke van Aart (1981). Ik ben moeder van twee kinderen en ik heb een relatie. Ik woon deels in Prinsenbeek en deels in Oisterwijk. Ik wandel graag met mijn honden, beoefen yoga en sport regelmatig in de frisse lucht. Ik lees graag en mijn boekenkast blijft zich vullen.
Ik ken het gevoel van ‘alle ballen in de lucht houden’. Te willen zorgen, te willen dragen, het goed willen doen. Met als gevolg mezelf (te) vaak aanpassen aan de behoeften van een ander, een gevoel van onzekerheid en altijd moe en gespannen zijn. Het moederschap bracht mij vreugde en voldoening, maar ook verwarring en twijfels. Mijn dochter liet mij zien, dat ik er mag zijn. Dat mijn keuzes, mijn mening er toe doet. Onderzoek in mijn familielijnen, gaf inzichten in de patronen en overlevingsmechanismen die onbewust gelden. Het erkennen van verlies en verdriet, rouw die niet gevoeld kon worden, werden aan mij toevertrouwd. Ik kreeg toestemming van mijn oma's om mijn leven te leiden... moedig, toegewijd en vooral genieten van wat mij gegeven is.
“Ik ben een rustige aanwezigheid in het diepste proces van loslaten.
Mijn intuïtie is mijn gids, mijn stilte is mijn kracht.
Ik vertrouw op wat niet gezien hoeft te worden,
en ik begeleid met open hart, zachte handen en een wijde ziel.”
Een leven in ontwikkeling
In mijn tienerjaren hielp ik mee op het bedrijf van mijn ouders, tussen gewassen en seizoenen, en leerde daar wat het betekent om liefdevol te zorgen. Toch koos ik ervoor om niet voor planten te zorgen, maar voor mensen. In 2002 studeerde ik af als HBO-verpleegkundige in Breda. Al snel trok de wijkverpleging mijn aandacht, en bleek later met name de palliatieve zorg. Na jaren ervaring in de thuiszorg, eerst in dienst en later als zelfstandige, groeide het verlangen om zorg te bieden op mijn eigen wijze. Zorg met diepgang, afgestemd op de mens in zijn geheel. In 2019 werd dit werkelijkheid: mijn praktijk Zorg met Compassie werd geboren.
Reiki kwam in 2021 op mijn pad en voelde als thuiskomen. De eenvoud en zachtheid ervan, het doorgeven van levensenergie, het resoneert diep met wie ik ben. In 2022 werd ik ingewijd als Reiki Master. 2023 was een intens jaar: ik beëindigde de relatie met de vader van mijn kinderen, en verloor mijn vader aan uitgezaaide longkanker. Samen met mijn moeder en broers heb ik hem mogen begeleiden in zijn laatste levensfase. Mijn vader was een pionier in de biologische landbouw, en een groot voorbeeld in het volgen van je hart. Ervaringen die verdrietig en kostbaar tegelijk waren.
In 2024 heb ik de opleiding tot Levenseinde doula gevolgd; een beroepsgroep die nog niet zo bekend is in Nederland en die mij erg goed past. Een doula is het griekse woord voor 'dienende vrouw'. Ik ben dankbaar dat ik mensen in zo'n kwetsbare fase van hun leven tot dienst mag zijn, als een gids in de tussenfase van leven en dood.
Mijn verlangen
Mijn diepste verlangen is om bij te dragen aan een beweging waarin leven en sterven weer als één geheel worden gezien. Waarin ziekte en sterven weer onderdeel wordt van een goed gesprek, weer opgenomen wordt in onze samenleving. Een beweging waarin we durven openstaan voor kwetsbaarheid, verbondenheid en betekenis. Ziekte, lijden en sterven hoort bij het leven. De dood is niet alleen een afscheid, maar ook een overgang en een innerlijk proces van loslaten, afronden en soms overgave.